علی دوستی
هنرمندان و صوفیان ادعا کرده اند که از روزگاران کهن شاهد نور درمانى (استفاده از مغناطیس مرئى براى درمان بیمارى ها) بوده و آن را نشان داده اند. در این میان مى توان به موارد و مصادیقى نظیر تنوع کارها و آثار هنرى نظیر هنر مجسمه سازى، هنر باستان، نقاشى هاى بومى روى صخره و سنگ در استرالیا و مراکز توتم سرخپوستان آمریکا اشاره کرد که افرادى را نشان مى دهد که از سوى مناطق نورى یا لنزهاى ناشى از بدن احاطه شده اند. همچنین عقیده بر این است که « هاله» در آثار هنرمندان غربى نیز از نوعى نور طلایى ناشى مى شود که در اطراف سر فرد مورد آزمایش مى درخشد.
• اساس روش نوردرمانى: درمانگران روش نوردرمانى مى گویند هر چند به این روش درمانى وقوف کامل ندارند، اما نور واکنش هاى اولیه ما را در قبال مردم و موقعیت ها تعیین مى کند و معیار ارزیابى قضاوت سریع تر و حساس تر از بسیارى از استعدادها و توانایى هاى عقلانى است. آنها اظهار مى دارند ناآرامى اى که ما گاهى در برخى از گردهمایى هاى انسانى احساس مى کنیم ممکن است از نوعى نور ناشى شود که از هماهنگى و همگامى با درون خود ما انسان ها سر بر مى آورد و احساس نوعى آرامش در شرایط خاص احتمالاً به این معنا است که شما از سوى نورهاى همگون و هماهنگ احاطه شده اید. گفته مى شود نور گیاهان، حیوانات و مواد معدنى به عنوان بخشى از نظام واحد هستى همواره با همدیگر در ارتباط و تعامل هستند. تصور مى شود که نور هر شخص از تمامى نورهاى منعکس شده از سلول ها و مواد شیمیایى در بدن فرد و همچنین از تعامل این نورها شامل مى شود. گفته مى شود نور مرئى شبیه حالت بیضى است که از چند اینچ تا چندین پا دور بدن فرد احاطه دارد و گاهى در ناحیه سر احاطه بیشترى دارد. این نور از هفت اشعه رنگى مختلف ترکیب مى یابد که هر کدام از آنها با عنصر خاصى از بدن همانند کار و نقش پیچیده تر آنها ارتباط دارند. همچنین گفته مى شود که اشکال، رنگ ها و استحکام و پایدارى این اشعه از شخصى به شخص دیگر فرق مى کند و نشانگر ساختار منحصر به فرد هر کس است.
•روش استفاده از نوردرمانى: یک درمانگر، مراحل درمان را با مشاهده یا خیلى به ندرت و عینى تر از طریق لمس نور بیمار براى تفسیر وضعیت سلامتى وى آغاز مى کند. مثلاً یک نور کدر و تیره، مى تواند سلامتى ضعیفى از شخص یا نیاز به تغییر وضعیت او را نشان دهد. این حالت بیمار را هر روز ضعیف مى کند. همچنین گفته مى شود حاشیه تاریکى روى برخى از اعضاى بدن نشانگر وجود بیمارى است. درمانگران معتقدند از طریق نور مى توان شخصیت، احساسات و عواطف افراد را نیز مورد بررسى قرار داد. مثلاً نور داراى لبه ها و حاشیه هاى نرم و چین دار را مى توان به عنوان شاخص تاثیرپذیرى فرد در قبال سایرین تلقى کرد، در حالى که کناره هاى سخت و متحرک به معناى اجتماعى بودن، نه آسیب پذیر بودن، است و طرح و نماى سخت و برجسته مى تواند نشانگر گرایش دفاعى فرد و وجود این احساس باشد که جهان ماهیت خصومت آمیز دارد، احساسى که از ناامنى عمیق فرد ریشه مى گیرد. گفته مى شود رنگ ها نیز داراى اهمیت هستند. باور بر این است که وجود ترکیبات رنگ قرمز در حد زیاد در نور شاخص عصبانیت و وجود رنگ آبى به معناى داشتن شخصیت کمال گرا (ایده آلیست) است.
• نور قرمز : نور این رنگ به عنوان رنگ زندگى و قدرت فیزیکى، نشانگر قدرت، انرژى و حساسیت انسان است که به معناى انسجام هماهنگى فرد به صورت یک کل محسوب مى شود. عصبانیت یا اضطراب در نور قرمز روشن، در حالى که عصبانیت یا حساسیت در نور قرمز تیره تجلى پیدا مى کند. وجود بیش از حد ترکیب رنگ قرمز در نور نشانگر خودخواهى، خودپسندى یا توجه بیش از حد به مادیات است. از نظر درمانى، نور قرمز با پایانه هاى عصبى فعالیت هاى شدید بدنى و غدد تناسلى قرین و توأم است.
• رنگ نارنجى : این رنگ موید انرژى و سلامتى است و نشان از شخصیت قوى فرد دارد که براى سایرین نیز اهمیت قائل مى شود. اما وجود ترکیب بیش از حد رنگ نارنجى نشان دهنده تاکید افراطى روى اهداف و جاه طلبى هاى خودخواهانه فرد است. نمود آدرنال نیز به رنگ نارنجى است و غدد تناسلى و طحال نیز همین رنگ را به خود مى گیرند. این رنگ همچنین مى تواند حاکى از وجود ترس، توهم یا فقدان توهم در فرد باشد.
• رنگ زرد : هوش و خوش بینى فرد یا در برخى از موارد، اضطراب یا نگرانى وى در قالب این رنگ تجلى پیدا مى کند. رنگ زرد خیلى روشن احتمالاً نشانگر ضعف یا نداشتن قاطعیت فرد و زرد طلایى نشان تعالى روحى و بینش فرد است. رنگ زرد همچنین موید وجود ناراحتى در لوزالمعده، سیستم گوارشى، بارورى و وضع حمل است.
• رنگ سبز : به عنوان رنگ طبیعت، پویایى و شکوفایى نشان از یک شخصیت با نشاط و سازگار و ذهن تنوع گراى فرد دارد. این رنگ با غده تیموس، قلب و سیستم گردش خون ارتباط دارد.
• رنگ آبى : ایده آل گرایى، انسجام و پر هیجانى بودن فرد در رنگ آبى تظاهر پیدا مى کند. آبى روشن موید استعداد و توان یادگیرى روح کاوش در فرد است. رنگ آبى از نظر فیزیکى نشانگر غده تیروئید است و با گوش ها، حلق، تنفس و سخن گفتن فرد ارتباط دارد.
• نور نیلى : این نور شاخص گرایش به اقدام و فعالیت براساس درک شهودى و کاوش براى پى بردن به حقیقت روحى تلقى مى شود. این نور نشانگر ارزش هاى اخلاقى و مذموم و بى اهمیت بودن جهان مادى است. وجود بیش از اندازه ترکیب نور نیلى در نور نشانگر آرامش و نوع پرستى یا اگر از توازن و تعادل خوبى برخوردار نباشد، نشانگر رنجور بودن فرد است. رنگ این نور همچنین با غدد مخاطى و سیستم لنفاوى فرد ارتباط دارد.
• نور بنفش : این نور به عنوان رنگ شکوفایى و نشاط روح، بینش درونى و عشق تلقى مى شود. رنگ این نور نشانگر اندامى کشیده، سیستم عصبى و انسجام و هماهنگى کل بدن است.
• نور سیاه و خاکسترى: این رنگ ها نشان مى دهند که نور فرد در اثر تفکرات و عواطف منفى، اضطراب، بیمارى یا در اثر بیهوشى آسیب دیده است.
•نور سفید : کمال، ایده آل بودن و حقیقت با این رنگ تظاهر و تجلى مى یابند. این رنگ متعادل کننده رنگ سیاه و خاکسترى موجود در ترکیب نور محسوب مى شود.
